موضوع کتاب تحجرگرایی مجموعه سخنرانی های آیت الله حائری شیرازی در باب پیوند علوم دینی و اخلاق و همچنین تحجرگرایی با بهره گیری از آیات قرآن کریم و روایات است .
این سخنرانی ها مربوط به سال های 67 تا 69 در دانشگاه علوم اسلامی مشهد برای طلاب می باشد .
استاد در این کتاب ضمن بیان تفاوت ماهیت علوم دینی و سایر علوم و افتضائات تحصیل علوم دینی و برخی آفات آن مثل تحجر و تعصب اشاره می کند .
در این سلسله مباحث همچنین مطالب ارزشمندی درباره ی جایگاه عرفان و فلسفه در دین اسلام بیان شده است و معظم له ادله ی مخالفان فلسفه و عرفان را نقد می کند . این مباحث اخیر ، شرح پیام امام خمینی به حوزه و روحانیت است .
کتاب حاضر برای نخستین بار در سال 73 تدوین شد و اکنون پس از سالیان دراز و با اندکی تغییر در 236 صفحه توسط انتشارات معارف به چاپ رسیده است .
« معاویه به پیشنهاد عمروعاص ، دستور داد قرآن ها را سر نیزه کنند و یکپارچه فریاد بزنند ما خواستار عمل به قرآن هستیم . این زمانی بود که به شکست معاویه چند لحظه بیشتر نمانده بود . وسوسه گر ها در میان یاران حضرت دست به کار شدند و آدم های سست عنصر و جاهل در آن مرحله ی حساس ، چشمانشان که به قرآن های بر سر نیزه افتاد ، به وسیله جسم قرآن متحجر شدند و ظاهر قرآن را نگریستند و گفتند : ما به روی قرآن شمشیر نمی کشیم . ما برای قرآن جنگیدیم ؛ اکنون با قرآن نمی جنگیم .
کسی به آنها نگفت و خود اندیشه نکردند که اگر همین قرآن ها را حربی و مشرکی که با شما در جنگ است روی سر گرفت و بر سر نیزه کرد باز هم با او نمی جنگید ؟ احترام قرآن سرجای خود ؛ همه وظیفه دارند احترام کنند ؛ اما اگر توطئه ای سرکار بود چطور ؟ »
بخشی از متن کتاب تحجرگرایی صفحه 93