کتاب و توی دروازه نوشته ی عباس سعیدی است . که با زبانی روان و طنز داستانی خاطرات دفاع مقدس را روایت می کند . و توی دروازه هم مناسب نوجوانانی است که فکر می کنند جنگ شوخی بوده و هم به دنبال داستانی طنز هستند . داستانی شیرین و خواندنی از ماجراهای پسری عزیزدردانه که به جبهه می رود و نه تنها شیطنت نمی کند که فرصت شیطنت هم پیدا نمی کند .
کتاب و توی دروازه داستانی شفت انگیز است که درطول داستان برای شخصیت اصلی داستان اتفاق می افتد و در 179 صفحه ادامه دارد .
گزیده ای از کتاب و توی دروازه :
کریم : من میخوام برم جنگ .
بابا که از بنایی خسته بود و خوابش می آمد به مامان گفت که قبل از غش کردن یکی بزند توی گوش خلیل . مامان گریان بود و دوستان خلیل را نفرین می کرد ؛ " آن فلان فلان شده ها تو رو هوایی کردن " و از این حرفا . تعداد پاهای مرغ کریم _ خلیل زیاد نبود برای همین گفت : اگه نزارین برم یه شب که خوابیدین فرار می کنم .
بابا که دید سکتوتش فایده ندارد و پسر دارد معرکه می گیرد ، پتو را کنار زد و رفت کمربند را از شلوار گچی اش باز کرد و یک دل سیر خلیل را کبود کرد .
مادر میان گریه اش وساطت می کرد و کریم به خود می پیچید . در نهایت در حالی که پدر داشت می رفت چراغ را خاموش کند ، حکم را صادر کرد : " می خوابیم " خوابیدند و این جوری بود که قصه ما به سر رسید .
چیه ؟ نکنه انتظار داشتید کریم نیمه شب پاورچین پاورچین از خانه فرار کند و به دوستان بزرگتر از خودش بپیوندد و بعد با مینی بوس گو جه ای رنگ بین صدای دود و صلوات به جبهه برود و در نهایت هم شهید بشود و پدر و مادرش با تغییر دیدگاه به او افتخار کنند ؟!
نه عزیز من همان اول که گفتم این رمان در پیت تر از این حرف هاست . تا همین جای داستان هم کلی دروغ گفتم .
مثلا پدر کریم اتفاقا از خود کریم موافق تر بود . اصلا بنده خدا صبح تا شب به کریم می گفت : " یا می ری جبهه یا به زور می فرستمت " این پدر واقعی کریم است نه آن سنگدلی که قبل از این گفتم .
تازه مادر بیچاره با آن که به زبان نمی آورد و همیشه توی نماز از خدا می خواست یک روز مادر شهید بشود . ولی من بد داستان را تعریف کردم .
مشخصات
لطفا ابتدا وارد شوید.
ورود به سیستمیک حساب کاربری رایگان برای ذخیره آیتم‌های محبوب ایجاد کنید.
ورود به سیستمیک حساب کاربری رایگان برای استفاده از لیست علاقه مندی ها ایجاد کنید.
ورود به سیستم
